Hallo iedereen,

Het vierde leerjaar deed mee aan een workshop op 22 februari 2021: ‘het geweldig gewelf’.

Het paste binnen ons w.o.-thema van ‘mijn huis, mijn thuis’.

We leerden een stevige tent bouwen met hulp van meester Dirk.

Op de wei werden we in twee groepen verdeeld en in elke groep zat een kapitein (Adam en Yassine).

Om de tent te bouwen mochten we drie soorten materiaal gebruiken:

1. stokken (lange en korte)
2. plastieken ringen van een regenpijp
3. elastieken

Tip van meester Dirk: ‘leer je materiaal kennen, bestudeer het goed.’ Hierdoor ontdekten we dat er lange en korte stokken waren en dat er in de stokken diepe en ondiepe gleuven zaten. Dit was belangrijk voor de volgende opdracht.

Als eerste opdracht moesten we de materialen stevig met elkaar te verbinden. De kapiteins kregen tips van meester Dirk om hun groepen te helpen.

In het begin was het moeilijk, maar de kapiteins hielpen hun groepen goed en snel erna leerden we allemaal een stevige verbinding maken.

Eerst maakten we  het dak van de tent.

Dit zag er uit als een vijfhoek met daarin driehoeken.

We leerden dat de driehoekstructuren steviger zijn dan vierhoeken.

Bij een vierhoekstructuur zakt alles in elkaar, bij een een driehoek niet.

We maakten gebruik van gelijkbenige driehoeken.

Daarna hielp iedereen mee met de muren van de tent.

We werkten goed samen om de muren en het dak met elkaar te verbinden.

Als het gewelf er stond mochten we er grote lakens met knijpers op vast

maken. Zo werd het een echte tent.

Daarna mochten we genieten door in de tent te spelen.

Dat was superleuk!

Meester Dirk gaf ons erna nog uitleg over de werking van het oog. Blijkbaar zie je in je oog alles omgekeerd. Dit heet het ‘camera obscura effect’. Dit konden we zelf zien toen we in de tent zaten. We hadden het heel donker gemaakt in de tent. Er zat slechts één heel klein gaatje in. Het licht dat binnenviel draaide alles van buiten om. Heel gek. Dit gebeurt ook in ons oog, maar onze hersenen draaien alles voor ons weer normaal.

Meester Dirk vertelde een verhaal over iemand die een bril kreeg waarmee de hele wereld om zijn kop stond. Hij zag alles omgekeerd. De boodschap van het verhaal was dat we onze hersenen van alles kunnen leren.

Op het eind braken we de tent af en ruimden alles op.

We leerden veel bij over verbindingen, samenwerking en het oog.

Het was een leerrijke en superleuke ervaring!

Vele groetjes,

Het vierde leerjaar (4B)